قسمتی از اسلاید ها

فهرست مطالب

1. پیشینه
2. پاسارگاد
3. تاریخچه
4. دلایل ثبت
5. آرامگاه کوروش کبیر
6. کاخ اختصاصی کوروش کبیر
7. کاخ دروازه
8. نقش انسان بالدار
9. کاخ بار عام
10. نقوش درگاه کاخ بارعام
11. کاخ نشیمن
12. آرامگاه کمبوجیه
13. تل تخت
14. بوستان پاسارگاد
15. کوشک ها
16. محوطه مقدس
17. تنگ بلاغی

 پیشینه

 سرزمين پارس زادگاه هخامنشيان بوده‌است. خاندان پارس، که به رهبري کوروش دوم (که از ۵۲۹ تا ۵۵۹ پيش از ميلاد سلطنت نمود) در سال ۵۵۰ پيش از ميلاد، بر مادها پيروز شدند. بر پايه سنت، کوروش دوم اين منطقه را به پايتختي انتخاب کرد، زيرا در نزديکي منطقه‌اي بود که بر ايشتوويگو پادشاه ماد پيروز شد. اين اولين پيروزي، پيروزي‌هاي ديگري چون غلبه بر ليدي، بابل نو، و مصر را به دنبال داشت. امپراتوري هخامنشي بعداً توسط پسر او کمبوجيه (۵۲۲ تا ۵۲۹ پيش از ميلاد) و داريوش اول (۴۸۶ تا ۵۲۱ پيش از ميلاد) تحکيم و گسترش يافت. از کوروش در انجيل به عنوان آزادي‌دهنده بابل و کسي که يهودها را از تبعيد بازگردانده ياد شده‌است.

     در ۷۰ کيلومتري جنوب پاسارگاد، داريوش بزرگ پايتخت نمادين خود شهر پارسه (شاعري يوناني اين شهر را پرس پليس نام نهاد) را بنيان نهاد. تا هنگامي که اسکندر از مقدونيه در سال ۳۳۰ پيش از ميلاد امپراتوري هخامنشي را تسخير کرد، پاسارگاد يک مرکز مهم سلسله‌اي باقي ماند. به گفته نويسندگان باستاني، مانند هرودوت و آريان (گزنفون)، اسکندر آرامگاه کوروش را محترم شمرده و آن را بازسازي نمود.

       در دوره‌هاي بعدي، از تل تخت هم چنان به‌عنوان يک دژ بهره‌برداري مي‌شد، حال آن که کاخ‌ها متروک شده و از مصالح آن دوباره استفاده شد. از سده هفتم به بعد، آرامگاه کوروش به نام آرامگاه مادر سليمان خوانده مي‌شد، و به يک مکان زيارتي تبديل شد. در سده دهم يک مسجد کوچک در گرد آن ساخته شد، که تا سده چهاردهم از آن استفاده مي‌شد. اين محوطه توسط مسافرين طي سده‌ها بازديد شده، که باعث از دست رفتن تدريجي اجزا گوناگون آن گشته‌است.

       طبق نوشته‌هاي هرودوت ، هخامنشيان از طايفه پاسارگاديان بوده‌اند كه در پارس اقامت داشته‌اند و سر سلسله آنها هخامنش بوده‌است.‌ نامدارترين رئيس اتحاديه قبائل پارس در نيمه قرن ٧ پ م چيش پيش دوم است كه تا سال 640 پ م رياست قبائل پارس را در دست داشت. او چيش پيش پور كوروش پور كمبوجيه پور چيش پيش پور هخامنش بود، كه همه شان رؤساي قبائل پارس بودند. اگر براي هر كدام از اينها حدود ٤٠ سال در نظر بگيريم، ميتوان گفت كه در زماني كه پارسها در منطقه پارسواي مذكور در سند آشوري (يعني سال 834 پ م ) اقامت داشته‌اند، رياستشان در دست هخامنش بوده است.

       هخامنشيان نام دودماني پادشاهي در ايران پيش از اسلام است. پادشاهان اين دودمان از پارسيان بودند و تبار خود را به « هخامنش» مي رساندند كه سركرده طايفه پاسارگاد از طايفه هاي پارسيان بوده‌است.

هخامنشيان نخست پادشاهان بومي پارس و سپس آنشان بودند ولي با شكستي كه كوروش بزرگ بر ايشتوويگو واپسين پادشاه ماد وارد ساخت و سپس فتح ليديه و بابل پادشاهي هخامنشيان تبديل به شاهنشاهي بزرگي شد. از اينرو كوروش بزرگ را بنيانگذار شاهنشاهي هخامنشي مي‌دانند.

به قدرت رسيدن پارسي‌ها و سلسله هخامنشي (550-330 قبل از ميلاد) يكي از وقايع مهم تاريخ قديم است. اينان دولتي تأسيس كردند كه دنياي قديم را به استثناي دو سوم يونان تحت تسلط خود در آوردند. شاهنشاهي هخامنشي را نخستين امپراتوري تاريخ جهان مي‌دانند. مهم‌ترين سنگ نوشته هخامنشي از نظر تاريخي و نيز بلندترين آنها، سنگ نبشته بيستون بر ديواره كوه بيستون است. سنگ نوشته بيستون بسياري از رويدادها و كارهاي داريوش اول را در نخستين سال‌هاي حكمراني‌اش كه مشكل‌ترين سال‌ها حكومت وي نيز بود. به طور دقيق روايت مي‌كند. اين سنگ نوشته عناصر تاريخي كافي براي بازسازي تاريخ هخامنشيان را داراست و همچنين در سايت مذكور درباره شخصيت كوروش هخامنشي آمده‌است كه : همه نشانه‌ها بيانگر آنست كه هدف كوروش از جنگ و كشور گشايي ايجاد يك جامعه جهاني مبتني بر امنيت و آرامش و دور از جنگ و ويرانگري بوده‌است. كوروش در لشكركشيها و پيروزيهايش با ملل مغلوب در نهايت بزرگواري رفتار كرد و عناصر حكومتي پيشين را مورد بخشايش قرار داده در مقامهايشان ابقا كرده مطيع و منقاد خويش ساخت. ‌كوروش بزرگ با ايمان استواري كه به اهورامزدا داشت جهانگشايي را به هدف برقرار كردن آشتي و امنيت و عدالت و از ميان بردن ستم و ناراستي انجام ميداد و در فتوحاتش به حدي نسبت به اقوام مغلوب بزرگمنشي و مهر و عطوفت نشان داده‌بود كه داستان رأفتش به همه جا رسيده بود.

و سایر عناوین و توضیحات مربوطه ...